Capítulo 15
Después de ser despertada, Isabel ya no pudo volver a dormir.
Se arregló y bajó, encontrando a José esperando con el almuerzo ya preparado.
Al verla ponerse el abrigo para salir, José se levantó y preguntó con cautela: —La comida ya está lista, ¿no te quedas a comer en casa?
—Verte me quita el apetito. Algún día me vas a matar de hambre.
José bajó la cabeza: —Entonces, vuelve temprano esta noche.
La respuesta fue un portazo.
José sabía que Isabel estaba llena de rencor, pero después de tantos años de relación, cuando ella descargara toda su ira y se calmara, todavía habría esperanza de recuperar su amor.
Solo que, mientras esperaba, esa incertidumbre sería insoportable. Sonrió con amargura. Al fin y al cabo, todo esto se lo había buscado él mismo.
Isabel salió de la villa sin ganas de almorzar, sintiéndose molesta.
Antes, al ver a Paula romper y volver con su novio, no lo entendía, si no se ama, se termina; si se ama, se sigue. ¿Por qué insistir en lo roto? Ahora, por fin lo comprendía

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link