Capítulo 112
Ding ding, mi teléfono vibró.
Rápidamente lo abrí y vi una serie de fotos y videos... Los miré por unos momentos y ya no quise seguir viendo.
—Aquí tienes, hay más. —dijo Alberto con una sonrisa entre burlona y seria mientras me miraba fijamente. —Por cierto, ¿realmente quieres derribar a Víctor? ¿Estás bien de la cabeza? ¿O acaso has tomado algo raro últimamente?
Sabía que él, siempre tan bien informado, seguramente había escuchado sobre mi "mala experiencia" anterior.
Me sonrojé y respondí: —Yo... No quiero seguir avergonzándome.
Alberto se encogió de hombros y sonrió desinteresadamente: —Mientes.
Me miró fijamente con sus ojos profundos: —Dime la verdad, te daré algo aún más impactante.
Me quedé dudosa, la sugerencia de la abogada Inés aún resonaba en mis oídos.
Alberto vio mi incomodidad y sonrió: —¿No vas a decir la verdad? ¿Hmm...?
Solo pude decir: —Yo... Perdí la memoria. Ya no amo a Víctor.
Alberto se quedó en silencio por un par de segundos, luego rompió en una risa estruendos

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link