Capítulo 132
Temía que ella tampoco hubiera imaginado que quien llegaría en ese momento sería Salvador.
Ella sabía que había cuidado de Salvador, así que solo pudo decirme: —No te enojes, nada de esto es importante.
Asentí con la cabeza.
Salvador entró lentamente, llevando una bolsa grande de suplementos nutricionales.
Antes de salir, Anita lo miró fijamente y le dijo: —No sigas el ejemplo de Víctor. Haz lo correcto, sé una buena persona.
Salvador no conocía mucho a Anita, frunció el ceño y no le respondió.
La puerta de la habitación se cerró, y yo me apoyé en el cabecero de la cama, observando tranquilamente a Salvador.
Parecía tener unos quince o dieciséis años, pero sabía que en realidad tenía apenas trece, solo que era más alto que otros niños de su edad.
Sostenía la bolsa con algo de incomodidad, parado en el mismo lugar.
Aclaré mi garganta: —Salvador, siéntate.
Salvador me miró un poco desconcertado, luego dejó la bolsa sobre la mesa al lado de la cama.
Con tono algo rígido, dijo: —Estos... E

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link