Capítulo 137
Víctor se quedó paralizado por un momento antes de que su rostro mostrara una expresión compleja.
Dijo en voz baja: —Lo siento.
Eso me dejó atónita. Nunca esperé que Víctor se disculpara por su madre.
Así que no sabía qué decir.
Tras un largo silencio, dije: —Presidente Víctor, mejor regresa.
Mi tono volvió a ser extremadamente frío.
Víctor dio un paso hacia adelante, y de inmediato dije: —Por favor, no te acerques a mí.
Los pasos de Víctor se detuvieron bruscamente.
Él me miraba con una tristeza profunda. Nunca lo había visto así y sentí un pinchazo en el corazón.
Giré la cara: —Señor Víctor, ya no tenemos nada que ver el uno con el otro.
La voz de Víctor sonó muy triste: —Sara, ¿realmente quieres divorciarte?
Asentí: —Sí.
Víctor se rió de sí mismo con amargura: —Pensé... Pensé que al despertar cambiarías de opinión.
Respondí con indiferencia: —No cambiaré. Una persona que ha "muerto" dos veces ya no tiene más pensamientos. Si es que aún tengo algún pensamiento...
Víctor levantó la ca

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link