Capítulo 160
Su voz tenía un fuerte tono nasal, no pude evitar preguntar: —Víctor, ¿qué te pasa?
La voz de Víctor se tornó un poco más alegre: —Sara, ¿te importa lo que me pase?
Solo pude desviar el tema: —Quería preguntarte, ¿por qué emitiste esa declaración de disculpas?
La voz de Víctor se hizo más grave: —Cometí un error, y siento que debo pedirte disculpas.
Suspiré: —No es necesario. Víctor, no tienes que ser tan humilde.
Su voz se volvió aún más baja: —Sara, realmente sé que cometí un error. No imaginé que te haría tanto daño. El día en la playa, cuando vi tus ojos, mi corazón realmente se sintió destrozado.
Lo interrumpí de inmediato: —No sigas con eso. No quiero escuchar más.
Una oleada de frío me recorrió la espalda.
Porque no estaba preparada para enfrentar esa mala experiencia.
Aunque ya había pasado tanto tiempo, cada vez que pensaba en ello, deseaba desaparecer de este mundo.
Víctor se disculpó: —Lo siento, Sara... Yo...
Irritada, respondí: —No tienes que disculparte. No necesito tus d

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link