Capítulo 188
Su rostro estaba demacrado, con ojeras marcadas y barba.
Cuando vio la sangre en la cara de María, corrió rápidamente hacia ella: —¿María, qué te pasa?
María me miró a mí y luego se abrazó a él, llorando desconsoladamente.
Lloraba de manera tan conmovedora que todos los que estaban mirando nos observaban a Anita y a mí con una mirada curiosa.
Anita, furiosa, estaba a punto de decir algo, pero yo la detuve.
Víctor intentó consolar a María y siguió preguntando: —¿Qué ha pasado exactamente?
María, tímidamente, respondió: —No es nada, solo que quería comprar algo para el bebé que está por nacer, y me encontré con la Señorita Sara y la Señorita Ana.
—Ellas me bloquearon en el baño, me interrogaron... luego me empujaron.
Anita no pudo aguantar más: —¡¿Víctor, ¿crees en lo que dice ella?!
El rostro de Víctor se tornó pálido de ira: —No importa lo que haya pasado, una persona está herida. Ustedes...
Miró a la silenciosa yo con desilusión: —Sara, ¿tienes algo que decir? Si lo dices, te creeré.

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link