Capítulo 202
Pretendí que no me importaba: —Eso era un niño que no entendía las cosas. Ahora que sabe que estaba equivocado, no me molesta volver a considerarlo mi hermano.
Víctor parecía conmovido.
Dio un paso adelante: —Sara, pareces diferente a antes. Más generosa, más comprensiva.
Retrocedí con disgusto: —Presidente Víctor, hable sin acercarse a mí.
La luz en los ojos de Víctor se oscureció un poco con mis palabras: —Sara, en realidad quería explicarte lo de María y su embarazo...
—¡Detente! —me tapé los oídos. —No quiero escuchar.
Furiosa, ya no podía contenerme más: —Presidente Víctor, no piense que soy tan tolerante como para aceptar cualquier basura, ¿de acuerdo? No quiero saber de cosas tan feas.
—Te lo he dicho innumerables veces. Ya no te amo, no tengo nada que ver contigo. ¡Quiero divorciarme de ti! No quiero saber nada sobre ti y María.
Víctor quedó impactado por mi explosión.
Me miró extrañado: —Sara, ¿realmente ya no me amas? Si no me amas, ¿por qué viniste hoy?
Las palabras de Vícto

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link