Capítulo 27
Cuando Manuel me ve terminar de comer, pregunta: —¿Quieres dar un paseo?
—¿Eh?
Me quedo mirándolo como si fuera una tonta.
Manuel señala mi muñeca con la vía intravenosa: —El doctor dijo que puedes moverte un poco, pero sin ejercicios intensos ni cansarte demasiado.
Lo entendí.
Manuel había venido especialmente a cuidarme.
No es que no quisiera subir a ver el ordenador y atender los asuntos de la empresa, sino que está aquí, acompañándome en silencio mientras me recupero.
Asiento rápidamente.
Manuel pide que traigan unos tenis ligeros que había preparado para mí: —Salgamos a caminar.
Justo cuando estamos por salir, se escuchan ruidos en la puerta.
Oigo a alguien decir: —Señorita Isabel, el Señor Manuel está ocupado.
La voz de Isabel suena irritada: —¡Manuel está demasiado ocupado incluso para verme! ¿Cuánto tiempo piensa dejarme esperando? ¡No quiero quedarme en un hotel!
—Señorita Isabel, esto...
Me encogí cobardemente.
Realmente no quiero enfrentarme a otro conflicto con la irascible

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link