Capítulo 325
Víctor miró hacia la señora Lorena.
La señora Lorena sabía que no tenía nada que hacer allí, me advirtió: —Sara, más te vale ser inteligente.
Víctor frunció el ceño: —Mamá, ¿qué estás diciendo? Vuelve a casa.
Solo entonces la señora Lorena se fue, aunque de mala gana.
Cuando se fue, hubo un breve silencio entre Víctor y yo.
La mirada de Víctor era compleja y me incomodaba.
De repente, dijo: —Sarita, ¿podemos ir a algún lugar para hablar tranquilamente?
Yo sacudí la cabeza: —Mejor aquí. En un rato tengo que ver cómo está Salvador.
La mirada de Víctor se volvió más compleja: —Siempre has sido muy buena con Salvador.
No respondí.
Quizás Salvador era el único que podía considerarse normal en la familia López.
Me contuve y no le dije eso a Víctor.
De repente, Víctor dio un paso hacia mí. Me quedé paralizada y luego retrocedí dos pasos.
Él sonrió con amargura: —¿Ahora me tienes miedo?
No respondí a su pregunta, simplemente dije con frialdad: —Señor Víctor, diga lo

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link