Capítulo 398
Cuando la señora Patricia levantó la cabeza, su mirada era suave: —Es en los momentos difíciles cuando uno descubre quién es sincero. Me has sorprendido.
Quería ser modesta, pero después de pensarlo un momento, respondí con sinceridad: —Señora Patricia, en ese momento en serio no lo pensé mucho. Simplemente actué de forma instintiva.
La señora Patricia asintió con aprobación: —Tu instinto de salvarme es lo que hace que esto sea aún más valioso. La próxima semana haré que Sergio se ponga en contacto contigo. Te presentaré a la alta sociedad.
Me quedé pasmada.
La señora Patricia tomó mi mano con seriedad: —Sarita, tu buena vida aún tiene un largo camino por recorrer.
...
Al día siguiente, cuando Manuel me llevó fuera del hotel, aún no podía concentrarme.
Cuando el auto llegó al garaje, dudé un momento y pregunté: —¿Alberto está bien?
Manuel seguía enfadado: —Está en el hospital. Lila está con él, no va a morir.
Suspiré: —¿Podrías no golpear a Alberto?
Manuel me miró p

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link