Capítulo 989
En un momento como este, Sean no tuvo más remedio que llevar a Hazel escaleras arriba.
Sin embargo, después de caminar unos pasos, Hazel cayó sobre él.
Sean no sabía lo que había sucedido antes. Él la apoyó con un poco de resistencia y le preguntó: "¿Qué te pasa? ¿No puedes ponerte de pie?".
"Nada." Hazel negó con la cabeza y no quería decirle.
Sean frunció el ceño y la empujó. "¡Camina solo! Como ya sabes que esa persona es Simon, debes saber que no me gustas".
El rostro de Hazel estaba pálido y no podía decir una palabra por la tristeza. "Lo sé. ¡Ahora solo tengo un uso para ti!"
Sean no quería mirarla a los ojos, así que desvió la mirada e instó: "¡Vamos!".
Simon estaba colgado en la aguja, el sudor goteando de su frente.
Justin llegó demasiado tarde, por lo que no pudo reemplazar a Simon. Solo podía esperar en silencio a un lado.
"¡Uf!" Simon respiró hondo y miró a Justin. "Quedan dos. ¿Tienes alguna idea?"
Justin asintió y dijo: "Cree en ti mismo".
"Uf..." Simon respiró hondo otra

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link