Capítulo 136
—Buenos días —dijo él.
Raquel se quedó perpleja. —¿Presidente Bruno?
La niebla circundante flotaba alrededor, y Bruno se mantenía allí, casi irreal en medio de una nube de bruma.
Raquel dudaba de estar completamente despierta, pensando que aún podría estar soñando. Pero tras frotarse los ojos y mirar de nuevo, Bruno estaba definitivamente allí, en carne y hueso. —¡Real!
—¿Presidente Bruno? —lo llamó de nuevo, con el corazón latiendo incontrolablemente.
—Uh-huh. Soy yo —respondió Bruno con voz suave.
Nadie sabía por qué había regresado con tanta urgencia, sin desear quedarse ni un momento más de lo necesario. Nadie sabía que, apenas bajó del avión, no deseaba ir a otro lugar, sino que condujo directamente hacia el edificio donde ella vivía. Nadie sabía lo tranquilizado y satisfecho que se sentía al ver su rostro. Nadie sabía cuánto deseaba abrazarla en ese momento, aunque tuviera que contenerse y resistir el impulso.
—¿Presidente Bruno, has vuelto?
—La voz suave de la chica se colaba e

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link