Capítulo 93
Sergio sonrió. —Sin dinero.
—¿Sin dinero y aún así conduces tan rápido? ¿No te importa tu vida?
—Jaja, soy tan malo, ¿a quién le importaría? —Sergio mostró una mirada de total indiferencia.
Raquel se quedó perpleja por un momento y respondió: —¡Es verdad! Si tú mismo piensas que eres malo, ¿cómo esperas que a los demás les importe?
Sergio hizo una pausa y su tono se suavizó considerablemente: —Te había pedido que te abrazaras a mí, pero no quisiste. Solo esperaste hasta el momento crucial para hacerlo.
—No te confundas, cuando te abrazaba, estaba pensando en un cerdo.
—¡Jaja! —Sergio soltó una carcajada y, bajo el sol, su expresión se tornó gradualmente más brillante y alegre—. Niña, ¡tus palabras son realmente divertidas!
Raquel se quedó sin palabras; a pesar de tener la misma edad, ¿por qué Sergio actuaba como si fuera más maduro al llamarla "niña"?
—Ahí viene el autobús. —Sergio alzó la barbilla—. Ten cuidado.
Raquel forzó una sonrisa y subió al autobús, pasando su tarjeta. Una vez

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link