Capítulo 1056
"¿Algo a cambio?". Wesley parpadeó mirando a Wilbur. "Señor, no tengo ni un centavo encima. No puedo darle nada".
Wilbur suspiró. "Lo siento mucho, pero no puedo ayudarte. Por favor, vete".
Se dio la vuelta, dirigiéndose al otro lado del puente.
Wesley permaneció afuera, llorando y gritando, pero Wilbur no le respondió.
Había demasiados problemas en el mundo y él no podía ocuparse de todo a la vez.
¿Y si después de esto la gente acudía a él cada vez que necesitaba la más mínima ayuda? ¿Debería simplemente hacerlo?
Wilbur podría olvidarse de cultivar si dijera que sí a eso. No le quedaría más remedio que ir por ahí ayudando a todo el mundo como la Madre Teresa.
Charles también suspiró y regresó a la sala de seguridad para reanudar su turno.
Wesley permaneció arrodillado donde estaba. Wilbur no lo echó, así que Charles tampoco dijo nada.
Wilbur regresó a su habitación. Sacudió la cabeza, apartando a Wesley de sus pensamientos, y entró en su demiplano.
Wilbur se sentó

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link