บทที่ 571

แสงแดดยามบ่ายส่องผ่านหน้าต่างฝรั่งเศสเข้ามาที่ร้านกาแฟ แสงแดดตกบนโต๊ะกระจกข้างหน้าต่าง สะท้อนแสงอาทิตย์ส่องประกายเจิดจ้า ทัง โรลชูวฟังเสี่ยวเซี่ยวเล่าเรื่องอย่างเงียบ ๆ และเงียบไปครู่หนึ่ง ในที่สุดเธอก็พูดออกมาช้า ๆ “เสี่ยวเหยาไม่สามารถหาผู้หญิงเข้าร่วมงานกาล่าดินเนอร์เพื่อการกุศลได้ เพราะงั้นเขาเลยพาเธอไปด้วย เขาไม่ได้ตั้งใจชวนไปซะหน่อย แกอยากตื่นตูมไปก่อนสิ เสี่ยวเซียว” “ฉันไม่ได้ตื่นตูม ก็แค่นั้นแหละ…” หยิง เสี่ยวเซี่ยวคิดว่าจะพูดอะไรดี "ฉันแค่... รู้สึกไม่มีความสุขนิดหน่อย" ทัง โรลชูวยิ้ม “ฉันเข้าใจความรู้สึกของนะ แต่แกไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของแกได้ เมื่อแกมีความรัก แกควรคว้าโอกาสนี้ไว้ ในขณะที่เสี่ยวเหยาไม่มีแฟนหรือกำลังดูใจใครอยู่ แกควรใช้โอกาสนี้เพื่อสารภาพความจริงเขานะ และแกก็ต้องยอมรับผลที่ตามมาให้ได้ด้วย” “แต่ถ้าเขาไม่ชอบฉันล่ะ” ไม่ใช่ว่า หยิง เสี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดที่จะเปิดเผยความรู้สึกของเธอกับ ลูเสี่ยวเหยา แต่เธอกลัวที่จะถูกปฏิเสธ นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่กล้าบอกอะไรเขา “งั้นก็ทำให้เขาชอบแกสิ” คำแนะนำของเธอทำให้ดูเหมือนง่าย แต่ยากมากที่จะทำได้ หยิง เสี่ยวเซี่ยวเงียบ ก้ม