บทที่ 587

มักจะไม่มีที่ว่างในร้านอาหารแห่งนี้ ในช่วงเวลาอาหารเย็น ทัง โรลชูวและ หยิง เสี่ยวเซียวเดินเข้าไปในร้านอาหารและพนักงานเสิร์ฟก็ต้อนรับพวกเขาทันที เธอยิ้มพร้อมกับพูดคำว่าขอโทษไปด้วย "ขอโทษค่ะ ไม่มีที่นั่งในอาคารแล้วค่ะ กรุณารอที่ที่นั่งด้านนอกค่ะ" “ฉันไม่ได้มาเพื่อทานอาหาร ฉันมาเพื่อตามหาใครสักคน” หยิง เสี่ยวเซียวสแกนร้านอาหารและถามต่อว่า "มีแขกที่ชื่อ ลู เซียวเหยามาที่นี่หรือเปล่าคะ?" “ลู เซียวเหยา?” คิดอยู่สักพักนึง จากนั้นเธอก็คิดขึ้นได้แล้วตอบขึ้นมาว่า “มีค่ะ ตามมาทางนี้ได้เลยค่ะ” ทัง โรลชูวและ หยิง เสี่ยวเซียวเดินตามพนักงานเสิร์ฟ และเดินไปทางด้านหลังของร้านอาหาร ลู เซียวเหยา และคนอื่น ๆ อยู่ที่ที่นั่งริมหน้าต่างตรงมุมห้อง ทัง โรลชูวเห็น ลู เซียวเหยา และ... ลู ชินจินกับผู้หญิงคนนั้นซึ่งนั่งตรงข้ามเขา พวกเขากำลังดูเหมือนพูดเรื่องที่ทำให้ ลู เซียวเหยาหัวเราะอย่างสนุกสนาน ผู้หญิงคนนั้นก็ยิ้มเช่นกัน และเธอก็เอนตัวไปทาง ลู ชินจินซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ เธอและเอนหัวลงบนไหล่ของเขา ลู ชินจินไม่ได้ผลักเธอออกไป รูม่านตาของ ทัง โรลชูวหดตัวลงทันที เธอคอตก เธอจ้องไปสองคนนั้นที่อยู่ติดกัน เม