บทที่ 1049

บ้าเอ๊ย! ลาน่าทั้งโกรธปนอับอายในทันที เธอเงยหน้าขึ้น แต่ทันทีที่ทำอย่างนั้นเมเดลีนก็ตบหน้าเธอเข้าอย่างแรง "อั่ก!" ลาน่าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง จากนั้นเมเดลีนก็จับหลังคอของเธอแน่นขึ้นอีก เธอไม่สามารถขยับตัวได้เลยและทำไม่ได้แม้แต่จะลุกขึ้นมา "ยืนเซ่อ ทำอะไรกันอยู่ตรงนั้น?! มาลากผู้หญิงคนนี้ออกไปจากฉันสิ!" ลาน่าสั่งบอดี้การ์ด แต่ฟาเบียนไม่ให้โอกาสเธอทำเช่นนั้น “ห้ามใครแตะต้องเธอเด็ดขาด!” บอดี้การ์ดที่กำลังจะลงมือกับเมเดลีนต่างหยุดมือลงอย่างรวดเร็วจนลาน่าเริ่มหงุดหงิด “แกโง่หรือเปล่าฟาเบียน? ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของแกนะ แกไปช่วยผู้หญิงคนนี้แทนได้ยังไง!” “ฉันบอกไปแล้วไง ว่าฉันไม่มีพี่สาวแบบเธอ” “แก…” “ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นความบาดหมางใจระหว่างผู้หญิงสองคนนี้ ผู้ชายอย่างเราจะเข้าไปยุ่งได้ยังไง?” ฟาเบียนยักไหล่และเดินไปข้าง ๆ ลาน่าอย่างเฉยชา "ลาน่า จอห์นสัน เธอไม่ได้คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่มากและไม่มีผู้หญิงคนไหนจะเป็นคู่ต่อสู้กับเธอได้หรือไง? เพราะแบบนั้นเธอเลยกดขี่ข่มเหงคนอื่นมาตลอดไม่ใช่เหรอ? แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะรับมือเองไม่ได้ด้วยซ้ำเวลาที่มีใครแข็งแกร่งขึ้นมา และไม่ได้