บทที่ 1081

หลังจากที่เมเดลีนถามออกไป เธอรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองกำลังเต้นไม่เป็นจังหวะ ‘นั่นเป็นเลือดของมนุษย์’ ‘แต่เลือดมนุษย์ควรจะเป็นสีแดงไม่ใช่เหรอ? ทำไมมันถึงเป็นสีนั้นล่ะ?’ ในขณะที่เธอยังคงครุ่นคิดอยู่นั้น แพทย์นิติเวชก็ตอบทางโทรศัพท์ว่า “จากการตรวจสอบของเราดูเหมือนว่าตัวอย่างเลือดจะมีการกลายพันธุ์บางอย่าง และเรายังพบการปนเปื้อนจากตัวอย่างที่ไม่รู้จักอีกด้วย ซึ่งเรายังต้องตรวจสอบเพิ่มเติมเพื่อให้รู้ว่ามันคืออะไร “แต่ตัวอย่างนี้เป็นเลือดมนุษย์แน่นอน” แพทย์นิติเวชย้ำข้อความสุดท้ายด้วยน้ำเสียงมั่นใจ มือของเมเดลีนที่ถือโทรศัพท์อยู่แข็งทื่อ ก่อนเธอจะโพล่งออกมาอย่างไม่มีสติอยู่กับเนื้อกับตัวว่า “ขอบคุณค่ะ” หลังจากวางสายไปใจของเธอก็หวนนึกถึงคำพูดของแพทย์นิติเวชอีกครั้ง ‘เลือดของมนุษย์’ ‘และมันเป็นเลือดมนุษย์ที่กลายพันธุ์ไป’ เธอมั่นใจมากว่ากระดาษนั้นเคยอยู่ในมือเจเรมี่มาก่อน แต่เธอไม่แน่ใจว่าเลือดนั้นเป็นของเจเรมี่หรือไม่ ‘ถ้าเป็นเลือดของเจเรมี่จริง ๆ นี่หมายความว่ายังไงกัน…’ เมเดลีนรู้สึกสับสนและบังคับตัวเองให้หยุดคิดเรื่องนี้ก่อนจะวิ่งไปยังห้องรับรองผู้โดยสารขาออก เมื่อเข้าไปในห้องโถง