บทที่ 1080

เจเรมี่ขยับเข้าไปใกล้แล้วเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “ในแก้วกาแฟที่เธอดื่มทุกเช้า รวมถึงนมอุ่น ๆ ที่ฉันส่งให้เธอกับมือเมื่อวานนี้ ฉันได้ใส่บางสิ่งที่แสนพิเศษลงไปในพวกนั้นทั้งหมด” “...” “มันเป็นสิ่งที่เธอเติมเข้าไปในบุหรี่ และเป็นเหมือนกับที่ฉันกินเข้าไป แต่ต่างกันเพียงอย่างเดียวคือฉันได้เพิ่มปริมาณให้มันเยอะกว่าปกติ” "อะไรนะ?!" ลาน่าเบิกตากว้าง “คุณ… คุณทำแบบนั้นได้ยังไง?” เจเรมี่จ้องไปที่เธอ “เธอลืมที่ขอให้อดัมสั่งยาให้เอวลีนแล้วเหรอ?” “...” ลาน่าเริ่มกังวลหลังจากได้ยินแบบนั้น “ไม่ เป็นไปไม่ได้! ถ้าฉันกินเข้าไปจริง ๆ ทำไมฉันถึงไม่มีผลข้างเคียงอะไรเลย!” “แน่นอนว่าไม่มีสิ เพราะฉันเปลี่ยนบุหรี่ของเธอด้วยเหมือนกัน” “...” คำตอบของเจเรมี่ทำให้ลาน่าตกตะลึง “จากนี้ไป ถ้าเธอไม่สูบมัน เธอก็จะค่อย ๆ สัมผัสกับสิ่งที่ฉันเคยผ่านมาไปจนกว่าเธอจะตาย” “ลาน่า ฟาเบียนพูดถูกเรื่องเธอนะ เธอเป็นผู้หญิงที่คิดว่าตัวเองสูงส่ง แต่เพราะเธอแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันจึงถูกทำลายลงทั้งหมด” สีหน้าของลาน่าซีดลงราวกับแผ่นกระดาษ และพละกำลังทั้งหมดค่อย ๆ หายไปจากตัวเธอ เธอประมาทมากเกินไป เธอประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกิ