บทที่ 1088

วันต่อมาเมเดลีนก็ไปหาลาน่า ลาน่าถูกย้ายตัวจากห้องพักฟื้นสำหรับผู้ต้องหาไปยังเรือนจำเกลนเดลชั่วคราว และหลังจากเสร็จสิ้นเรื่องเอกสารลาน่าจะถูกส่งตัวให้ตำรวจในเมืองเอฟทันที เมื่อลาน่าเห็นใบหน้าเศร้าหมองและซีดเซียวจนดูเหมือนผีมากกว่ามนุษย์ของตัวเอง เธอก็มองไปยังใบหน้างดงามของเมเดลีนแล้วลาน่าก็กลายเป็นสัตว์ร้ายที่สูญเสียการควบคุมไปในทันที เธอสลัดตัวออกจากการจับกุมของผู้คุมและพุ่งเข้าหาเมเดลีนอย่างรวดเร็ว เมเดลีนยกขาของเธอขึ้นและเตะเข้าที่หัวเข่าของลาน่าจนเธอต้องคุกเข่าลงต่อหน้าเมเดลีน ลาน่ารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงตรงหัวเข่าของเธอ เธอกัดฟันทนความเจ็บปวดนั้น และในตอนที่เธอกำลังจะก่นด่าเมเดลีน เธอก็โดนอีกฝ่ายคว้าคางเอาไว้ เมเดลีนยืนสูงตระหง่านเหนือลาน่าขณะที่ส่งความกดดันออกมาด้วยท่าทีเย็นชา ในขณะนี้แววตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “ลาน่า พ่อแม่ของฉันกำลังรอเธออยู่ ใกล้ถึงเวลาตายของเธอทุกทีแล้วนะ” ลาน่ามองเมเดลีนด้วยความรู้สึกอิจฉาและเกลียดชังในแววตา ทันใดนั้นเองเธอก็ยิ้มออกมาอย่างน่าสมเพช “ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่ ฉันเกือบลืมไปแล้ว ว่าพ่อแม่ของแกตายในกองไฟที่คนที่แกรักที่สุดเป็นคนจุด” เ