บทที่ 908

“ฉันไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระนะ” ลาน่าเปิดวิดีโอในแกลลอรี่โทรศัพท์ของเธอและยื่นโทรศัพท์ให้กับเจเรมี่ เนื้อหาของวิดีโอแสดงให้เห็นว่าเมเดลีนกำลังเดินเข้ามายังห้องของโรงแรมเมื่อไม่นานมานี้ เจเรมี่มองวิดีโอและฟังบทสนทนา สีหน้าของเขามีท่าทีที่ตกใจ เมเดลีนคิดผิดว่าชายแปลกหน้าที่สวมชุดเหมือนเขาคือเขา! เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเมเดลีนถึงไม่ยอมให้เขาแตะตัวเธอและเรียกเขาว่าสกปรกด้วยซ้ำ แต่ มันเป็นแบบนี้ได้อย่างไร? เห็นได้ชัดว่าชายคนนั้นไม่ใช่เขา พวกเขาดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง นอกจากเสื้อผ้าแล้ว ไม่มีความเหมือนกันระหว่างเขากับผู้ชายคนนั้นเลย แต่เมเดลีนคิดจริง ๆ ว่าชายคนนั้นคือเขา “ลาน่า เธอกำลังใช้อุบายอะไรอยู่? ทำไมเมเดลีนถึงเป็นแบบนี้?” เจเรมี่ตั้งคำถาม หัวใจของเขาถูกบีบคั้นไปที่ละนิ้วโดยสิ่งที่มองไม่เห็น เขาจินตนาการได้ว่าเมเดลีนอารมณ์เสียและผิดหวังมากแค่ไหนในตอนที่เธอคิดว่าชายคนนั้นคือเขา ลาน่าโยนถุงยาเม็ดสีชมพูเข้าไปมือของเจเรมี่ “ยาชนิดนั้นที่ทำให้ประสาทหลอนได้ ยอดเยี่ยมไปเลยใช่ไหม?” เจเรมี่มองไปที่ยาเม็ดเล็กและยาวสีชมพูในมือของเขา จากนั้นเขาก็เอายาที่เขาพกติดตัวในกระเป๋าเสื้อของเขาซึ่งเอ