บทที่ 951

เมเดลีนสังเกตเห็นเค้าโครงสีดำจากหางตา เธอรู้ว่าเค้าโครงนั้นกลายเป็นผู้ชายคนหนึ่ง เธอจึงซ่อนตัวในทันที อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เธอพยายามซ่อนตัว เธอก็สังเกตเห็นว่าชายคนนั้นคือ เจเรมี่ เจเรมี่ล็อคประตูข้างหลังเขาและเดินทอดน่องมายังข้างเตียงที่ซึ่งเมเดลีนกำลังให้นมลูกอยู่ ใบหน้าอันงดงามของเขาสงบในขณะที่ดวงตาลึกของเขาดูไร้ชีวิตชีวา เขาจ้องเมเดลีนอย่างเยือกเย็น เมเดลีนไม่พยายามหลีกเลี่ยงเขาอีกต่อไปและเผชิญหน้ากับชายคนนั้นซึ่งกำลังเดินเข้ามาหาเธอ จู่ ๆ หูของเธอก็เริ่มอุ่นขึ้นฉับพลัน “อะไรหอบคุณมานี่คะ คุณซิมเมอร์แมน?” ทั้ง ๆ ที่ทักทายเขาเช่นนั้น แต่เมเดลีนก็รู้ดีว่าเขาคือ เจเรมี่ วิทแมน เจเรมี่มองที่ปากของเมเดลีน “คุณทำให้ผู้หญิงของผมเป็นทุกข์ เพราะงั้น ผมจะทำให้คุณรู้สึกแย่เหมือนกัน” เมเดลีนกำลังอุ้มลูกน้อยอันเป็นที่รัก เธอบีบนิ้วเล็กของลูกอย่างอ่อนโยน อย่างไรก็ตาม จากสถานการณ์ในตอนนี้ เธอจะทำอะไรผลีผลามไม่ได้ ทารกในอ้อมแขนของเธอลืมตาโต ดื่มนมอย่างจริงจังโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้ ในตอนแรก เธอคิดว่าเธอจะดูแลลูกเป็นอย่างดีกับเจเรมี่หลังจากที่คลอด น่าเสียดายที่ชีวิตของเธอกลับเต็มไป