บทที่ 953

เจเรมี่กำลังจะออกแรงมากขึ้น แต่หลังจากที่เขาได้ยินคำพูดของเมเดลีน มือของเขาก็คลายออก เขาจ้องมองสายตาที่ขุ่นมัวของเธอแล้วก็ตกลงไปในภวังค์ความคิดในที่สุด ในตอนนั้น น้ำตาของเมเดลีนก็ร่วงลงบนหลังมือของเขา อุณหภูมิของน้ำตาเธอแทรกผ่านผิวของเขา เดินทางตรงไปสู่ก้นบึ้งของหัวใจเขา ความรู้สึกอบอุ่นนั้นทำให้เขาได้สติและกลับสู่ความเป็นจริง “เลิกทำกับผมเหมือนผมเป็นสามีที่ตายไปแล้วของคุณสักที” เจเรมี่กล่าวอย่างเยือกเย็นขณะที่เขาคลายมือออก “แค่ก แค่ก” เมเดลีนสำลักและหอบหลังจากที่ถูกปล่อย แรงบีบบนคอของเธอก่อนหน้านี้เจ็บจริง ๆ แต่มันก็ไม่เท่าไหร่เมื่อเทียบกับความผิดหวังที่เธอรู้สึกได้จากสายตาที่เยือกเย็นและไร้หัวใจของเขา แม้ว่าเธอจะผ่านอะไรมามากมาย แต่เมเดลีนก็ยังคงไร้ความกลัว “คนที่คุณห่วงมากที่สุดในตอนนี้คือ ลาน่า ใช่ไหม? ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับลูกของฉัน ฉันจะทำให้แน่ใจว่าหล่อนจะต้องชดใช้ด้วยราคาเดียวกัน!” เจเรมี่มองสายตาที่เฉียบคมของเมเดลีนด้วยท่าทีที่ไม่เห็นด้วยและหัวเราะเบา ๆ “ด้วยตัวของเธอเองงั้นเหรอ?” สายตาของเขาเปล่งประกายไปด้วยความดูถูก เมเดลีนมองตอบกลับไปอย่างเคร่งขรึม “กล้าก็ลองดู” เธอ