บทที่ 988

“คุณเป็นนักออกแบบเครื่องประดับที่มีชื่อเสียงในธุรกิจเครื่องประดับ คุณน่าจะรู้เกี่ยวกับการวาดภาพใช่ไหม ถ้าหากว่ามีเวลาทำไมเราไม่มาลองแลกเปลี่ยนกันดูล่ะครับ?” ไรอันดูเป็นสุภาพบุรุษและเคยช่วยเหลือเธอมาก่อน เมเดลีนจึงไม่ได้ปฏิเสธเขา อีกด้าน ลาน่าได้พาตัวเองกลับมาถึงบ้าน ทันทีที่ก้าวเข้ามาข้างใน เธอก็โดนตบเข้าที่หน้าอย่างแรง จนสมองรู้สึกว่างเปล่าและงุนงงไปชั่วขณะ สัมผัสได้ถึงรสชาติของเลือดที่กำลังซึมออกมาจากมุมปาก นาโอมิที่ตามลาน่ามาติด ๆ เมื่อเห็นอย่างนั้นก็ยืนตัวแข็ง วันนี้เป็นวันหายนะอะไรกันนะ? เธออยากจะเห็นเมเดลีนทำตัวเองขายหน้า แต่ทำไมสิ่งเหล่านี้ถึงได้ย้อนกลับมาหาเธอกัน? ลาน่าจับใบหน้าที่เริ่มบวมของตัวเอง แล้วตะโกนเสียงดัง “พี่โยริค พี่เป็นบ้าไปแล้วหรือไง? พี่ตบฉันทำไมเนี่ย?” “ถามตัวเองเถอะว่าทำอะไรลงไป” โยริคหน้าตาเคร่งเครียด ขณะที่เขาซ่อนความโกรธที่มากมายเอาไว้ภายใน “ฉันบอกเธอแล้วว่าให้เลิกทำตัวบ้า ๆ แล้วกลับไปใช้ชีวิตดั่งเจ้าหญิงของเธอที่เมืองเอฟซะ แล้วทำไมถึงได้ไปหาเรื่องเอวลีนได้?” เมื่อลาน่าได้ยินอย่างนี้ เธอก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น “เอวลีน มอนต์โกเมอรีอีกแล้วเหรอ