บทที่ 3347

เมื่อได้ยินคำสั่งของดาห์เลีย หนึ่งในลูกน้องของเธอที่ชื่อพอร์ควิงก็รับตรานั้นด้วยรอยยิ้มอันน่าสมเพช พอร์ควิงเป็นหนึ่งในสมาชิกของแก๊งนักฆ่าเกสรแดงที่เป็นที่รู้จักกันดี เมื่อเขามีท่อเหล็กในมือจะไม่มีใครขวางทางเขาได้ เขาได้สังหารคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นยอดฝีมือไปมากมาย แก๊งทั้งหกของฟลัตเวลล์พยายามซื้อตัวเขาในราคาสูงลิ่ว แต่เขาเลือกที่จะอยู่กับดาห์เลีย เขาต่อสู้เพื่อเธอมาหลายปีแล้ว และได้สร้างความสำเร็จให้กับตัวเองค่อนข้างมาก ด้วยเหตุนี้ สถานะของดาห์เลียในตระกูลจึงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่นั้นมาพอร์ควิงก็แทบจะไม่ได้ออกแรงเลย นั่นก็เพราะเมื่อได้เห็นตราทองคำของดาห์เลียเพียงแค่นั้น ใคร ๆ ต่างก็หวาดกลัวหัวหดกันหมด และหลังจากใช้ชีวิตได้อย่างปราศจากซึ่งอุปสรรค พอร์ควิงก็คิดไปว่าเขาได้กลายเป็นบุคคลสำคัญไปแล้ว เขาเชื่อว่าเขาไร้เทียมทานและสามารถฆ่าใครก็ได้ที่เขาต้องการ พูดง่าย ๆ ก็คือ เขาเป็นเพียงคนรับใช้ที่หลงใหลในพลังอำนาจของผู้เป็นเจ้านาย! พอร์ควิงมีสีหน้าดุดันในขณะที่เขาถือตราของดาห์เลียไว้ในมือ ราวกับโลกทั้งใบอยู่แทบเท้าเขา เขาจุดซิการ์แล้วเดินออกไปนอกประตูโดยมีชายสวมสูทหลายสิบ