บทที่ 3350

พอร์ควิงก์หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดหมายเลข… ได้ยินเสียงเย็นชาจากอีกด้านหนึ่ง “พอร์ควิง? ทำไมนายยังไม่กลับมาอีก” พอร์ควิงสั่นขณะสบตาฮาร์วีย์ “ผมเทียบอะไรกับผู้ชายคนนี้ไม่ได้เลย นายหญิงจอห์น “เขาบอกว่าตราทองคำของคุณทำอะไรเขาไม่ได้! “ผมถูกทำร้ายอย่างหนัก!” หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ดาห์เลียก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ฉันนึกว่าคืนนี้จะไม่มีอะไรให้ทำเสียอีก “ดูเหมือนมีคนกำลังหาเรื่องสนุกอะไรมาให้ฉันทำแล้ว “เตรียมสถานที่ไว้ให้ดีล่ะ “ถ้าเขาอยากเล่นเราก็จะเล่นกับเขาด้วย” …… สิบนาทีต่อมา ลูกค้าทุกคนในบาร์ก็ถูกไล่ออกไป หลังจากนั้นไม่นาน สมาชิกจากแก๊งโอเวอร์ลอร์ดก็ปรากฏตัวขึ้น และล้อมรอบสถานที่ทั้งหมดอย่างสมบูรณ์ แม้แต่ถนนก็ยังเต็มไปด้วยชายร่างกำยำสูงใหญ่ บรรยากาศอันอบอุ่นภายในบาร์ถูกแทนที่ด้วยความเย็นชาและหยิ่งผยอง เสียงรองเท้าส้นสูงดังกึกก้องไปทั่ว เจตนาสังหารลอยคละคลุ้ง ในตอนที่ฮาร์วีย์บอกให้ใครสักคนเอาชาให้เขาเพิ่ม ประตูก็ถูกเตะลงและมีสาวสวยผู้สวมถุงน่องบาเลนเซียก้าเดินเข้ามา หลายคนอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายหลังจากได้เห็นเธอ แน่นอนว่าฮาร์วีย์ไม่ได้รวมอยู่ในคนพวกนั้น ดาห์เลียเดินเ