บทที่ 3371

บัตเลอร์จอห์นหัวเราะอย่างเย็นชา ก่อนที่ใบหน้าของเขาจะแปรเปลี่ยนเป็นมืดมน “นายคิดว่าเราจะให้โอกาสนายจริง ๆ เหรอ! "ไป! ทำให้เขาพิการซะ!” ผู้คนในชุดคลุมสีทองก้าวไปข้างหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน ดวงตาของพวกเขาเย็นชา การเคลื่อนไหวทุกย่างก้าวของพวกเขาประสานกันเป็นจังหวะได้พอดิบพอดี จนถึงจุดที่แม้แต่จังหวะการหายใจของพวกเขาก็ยังพร้อมเพียงกัน มันเป็นภาพที่ค่อนข้างน่าขนลุก ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ “พวกนายจะทำให้ฉันพิการงั้นเหรอ? “เชื่อฝีมือของสามคนนี้เนี่ยนะ? “เลิกฝันลม ๆ แล้ง ๆ ได้แล้ว” ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้า “อย่ามัวแต่เสียเวลาเลย “ทำไมไม่ดาหน้าเข้ามาเลยล่ะ” “ให้เราทุกคนดาหน้าเข้าไปเนี่ยนะ? นายไม่มีสิทธิ์มาทำให้บัตเลอร์จอห์นต้องทำงานสกปรก!” บัตเลอร์จอห์นหัวเราะอย่างสมเพช “พวกนายสามคน! เข้าไปพร้อมกันเลย! “ไม่ต้องเสียเวลาแล้ว!” คนในชุดคลุมสีทองพยักหน้าก่อนจะโบกมือ หลังจากนั้น ลูกธนูที่ซ่อนอยู่ก็บินไปทางฮาร์วีย์ด้วยความเร็วแสง ฮาร์วีย์รู้ว่าลูกธนูดังกล่าวอันตรายเพียงใดเมื่อเขาเห็นท่าทางมั่นใจของศัตรู เขาถอยหลังไปสองสามก้าว แทนที่จะพุ่งไปข้างหน้า ตูม ตูม ตูม! เศษไฟกระจายไปทั่วสถานที่