บทที่ 3372

พวกพยัคฆ์ทะเลเหนือยิ้มอย่างสมเพช “ฉันไม่สนหรอกว่านายเป็นใคร แต่นายไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลจอห์น!” แอนเซลก้าวไปข้างหน้าอย่างใจเย็นก่อนที่จะเหวี่ยงดาบออกไป การกวัดแกว่งนั้นไม่ได้เร็วนัก แต่ก็มากพอจะทำให้เกิดแสงจ้าคล้ายแสงจันทร์ขึ้นได้ ใบหน้าของชายที่พูดเปลี่ยนไปทันที เขารู้สึกได้เลยว่าเขาตกเป็นเป้าหมายการโจมตีของแอนเซล การฟาดฟันของอีกฝ่ายดูคล้ายจะช้ามากในสายตาของเขาช้าจนเขาเผลอคิดไปว่าเขาสามารถรับมือกับมันได้ แต่ว่า เขากลับรู้สึกว่าเขาช้ายิ่งกว่าการฟันของศัตรูซะอีก... นี่มันหมายความว่าอย่างไร? การโจมตีในครั้งนี้นั้นเร็วเกินกว่าที่มนุษย์จะเข้าใจ! ซึ่งก็แปลได้ว่า เขาไม่มีทางป้องกันตัวเองจากคมดาบนั้นได้เลย! ถึงกระนั้นเขาก็ไม่อาจอยู่เฉยรอให้อีกฝ่ายมาเล่นงานเขาได้ เขากัดฟัน โบกมือออกไปอย่างรวดเร็วก่อนจะยิงธนูที่ซ่อนเอาไว้ ในที่สุดทุกคนก็สามารถเห็นการโจมตีของแอนเซล พวกเขายังเผลอคิดไปว่าสถานที่โดยรอบจะพังลงอย่างไม่เป็นท่าเสียแล้ว แต่กลับกลายเป็นว่าชายคนนั้นต่างหากที่เป็นฝ่ายล้มลงกับพื้น ควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้โดยสิ้นเชิง ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน รอยแผลขนาดให