บทที่ 1036

เวสลีย์สตาร์ทรถด้วยสีหน้าโกรธจนบูดเบี้ยว ระหว่างทางเขาโทรหาเรจิน่า “ไปรอผมที่ห้องชุดในสํานักงาน ด้วย" เขาอยากได้ผู้หญิงสักคน ไม่เช่นนั้นแล้วเขาคงทนอดกลั้นความรู้สึกโกรธที่อยู่ในใจไม่ไหว เมื่อเขาใกล้ถึงอาคารสำนักงานบริษัท โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกแล้ว “ประธานลียงส์ คุณกำลังถูกโลแกนติดตาม” โลแกนเหรอ? เวสลีย์ตกใจมาก “เขาตามฉันมานานแค่ไหนแล้ว? “ตั้งแต่คุณออกจากฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น เขาระวังตัวมาก ถ้าเราไม่ได้ส่งคนไปสังเกตเขากับออสตินไว้ตั้งแต่แรก ผมก็คงไม่ทันสังเกตเห็นหรอก” "ผมเข้าใจแล้ว" เวสลีย์กํามือบนโทรศัพท์แน่น แล้วจากนั้นเขาก็หัวเราะขึ้นมาอย่างเย็นชา โลแกนเชื่อฟังแคทเธอรีนคนเดียวเท่านั้น ซึ่งนั่นหมายความว่าแคทเธอรีนได้ขอให้โลแกนมาตามสืบเขา เธอสงสัยอะไรบางอย่างเหรอ? ไม่มีเหตุผลเลย เวสลีย์ระมัดระวังตัวแจมาโดยตลอด แล้วมันผิดพลาดตรงไหน? ดูท่าว่าความสําคัญสูงสุดของเขาคือการขจัดข้อสงสัยที่เธอมีต่อเขา เขาจึงโทรหาเรจิน่าอีกที “เธอไม่ต้องไปที่สํานักงานนั่นแล้วและช่วงนี้ก็ไม่ต้องมารอฉันด้วยล่ะ แคทเธอรีนเริ่มสงสัยบางอย่างแล้ว” เรจิน่าอดเอ่ยขึ้นมาไม่ได้ว่า “ประธานลียงส์คะเธออยากสงสัยอ