บทที่ 174

“ไม่จำเป็นค่ะ เพราะดิฉันไม่ได้สนใจอยากรู้ ในเมื่อพวกเขาทิ้งดิฉัน ก็หมายความว่าพวกเขาไม่ต้องการดิฉันแล้ว ไม่จำเป็นจะต้องขุดคุ้ยอดีตที่เจ็บปวด” แคทเธอรีนส่ายหน้าแล้วพูดด้วยความลำบากใจ “ดิฉันแค่รู้สึกว่าชีวิตไม่ได้รับความยุติธรรม ทำไมคนอย่างพวกตระกูลโจนส์จึงสามารถพลิกสถานการณ์และประสบความสำเร็จได้ง่าย ๆ ล่ะคะ? เพราะแบบนี้ไงคะ พวกเขาถึงยังทำเรื่องชั่ว ๆ ต่อไป” เมื่อต้องเผชิญหน้ากับบริษัทใหญ่อย่างฮัดสัน เธอรู้ดีว่าเธอไม่มีความสามารถมากพอที่จะต่อกรกับพวกเขาได้ เวสลีย์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจู่ ๆ ก็พูดขึ้นว่า “ผมช่วยคุณได้ถ้าคุณยอมรับ...” “ไม่ต้องค่ะ” เธอพูดแทรกเขาขึ้นมา “เคธี่ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมพูดเมื่อคืนเป็นความจริงนะ ผมอยากแต่งงานกับคุณ” เวสลีย์พูดด้วยความจริงใจ “ผมจะทำกับศัตรูของคุณเหมือนเป็นศัตรูของผม” แคทเธอรีนส่ายหน้าปฏิเสธ เธอแต่งงานเพื่อการแก้แค้น แล้วเธอก็เสียใจกับการกระทำเช่นนั้น เธอไม่อยากทำผิดซ้ำสองอีกแล้ว เวสลีย์จับพวงมาลัยเอาไว้พลางพูดขึ้นอย่างแผ่วเบา “ถ้าเป็นฌอนที่พูดแบบนี้กับคุณแทน คุณจะตอบตกลงไหม?” ความแปลกใจผุดขึ้นในแววตาของแคทเธอรีน เธอเงยหน้าขึ้นและเข้าใจการแ