บทที่ 493

“คนดีครับ นี่เป็นช่วงเวลาที่พิเศษในชีวิตของพวกเรา เพื่อความปลอดภัยของเจ้าตัวเล็กของเรานะครับ” ฌอนประคองเธอขึ้นและช่วยเธอใส่แผ่นซับ ในระหว่างวิธีการทั้งหมด แคทเธอรีนอยากจะทุบหัวตัวเองและฆ่าตัวตาย เมื่อเธอกลับมาที่เตียง ใบหน้าของเธอก็แดงราวกับผลไม้ที่อยู่บนโต๊ะ เธอเริ่มจะรำคาญหูรำคาญตาและอยากจะกินให้หมด แต่ฌอนก็รีบลุกขึ้นทันทีที่เธอคว้ามีดปอกผลไม้ “นั่งลง ผมทำเอง” สรุปแล้ว ฌอนอยู่ในห้องพักผู้ป่วยตลอดทั้งบ่ายและเย็น แคทเธอรีนไม่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องอะไรเลย สิ่งที่เธอได้รับอนุญาตให้ทำคือ นอน เอนหลัง และหลับ ผลจากการนอนมากเกินไป ทำให้เธอตื่นตั้งแต่ 06:00 น. ของเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อเธอลืมตา เธอเห็นว่าฌอนนอนหลับอยู่บนหมอนใบเดียวกับเธอ เธอไม่รู้ว่าเมื่อไรที่เขาขึ้นมานอนเบียดอยู่กับเธอเมื่อคืน ความโกรธของเธอระเบิดออกมาเมื่อเธอนึกถึงภาพที่เชลลีจับมือของเขาเมื่อวานนี้ ถึงอย่างไรก็ตาม ใบหน้าที่หมดจดของผู้ชายคนนี้ยามเขากำลังหลับสนิทนั้น น่ามองยิ่งกว่ายามเขาตื่นขึ้นมาเสียอีก ขนตาของเขาดกหนาราวกับปีกของผีเสื้อ ผิวของเขาเรียบเนียนไม่มีรูขุมขน ทั้งจมูกและริมฝีปากของเขาสวยงาม หน้าตาของเขาดูราว