บทที่ 738

เมื่อถูกตำหนิเข้า ฌอนก็จ้องมองเธอด้วยความไม่พอใจ “เธอกล้ามากนะที่พูดแบบนี้ออกมา ถ้าอยู่ดี ๆ เธอไม่ดุซูซี่ขึ้นมา เธอจะตกใจจนทำโทรศัพท์ของฉันหล่นไหม? เธอนั่นแหละเป็นคนผิด” “ฌอน ฮิลล์ นี่คุณยังไม่เข้าใจอะไรเลยเหรอ? เธอยังเด็ก แถมดวงตาของเธอก็ยังพัฒนาไม่เต็มที่ เธอจึงเล่นโทรศัพท์มือถือไม่ได้” แคทเธอรีนเดินไปหาซูซี่ด้วยท่าทางจริงจัง “หนูทำถูกหรือผิดคะ?” ฌอนคิดว่าซูซี่กลัวและเริ่มร้องไห้ออกมา ขณะที่เขากำลังจะตำหนิแคทเธอรีน ซูซี่ก็พยักหน้ารับอย่างว่าง่าย “หนูผิดค่ะ หนูจะไม่เล่นโทรศัพท์อีกแล้วค่ะ” “ถ้าหนูอยากดูการ์ตูน ให้หนูเปิดโทรทัศน์ดูสักพัก แต่หนูดูบนโทรศัพท์ไม่ได้” น้ำเสียงของแคทเธอรีนเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนอีกครั้ง ซูซี่พยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง แล้วยื่นมือออกไปกอดแคทเธอรีน แคทเธอรีนอุ้มเด็กหญิงขึ้นมา ซูซี่รีบซบหน้ากับอ้อมกอดของแคทเธอรีนทันที คนที่ไม่รู้เรื่องคงจะคิดว่าพวกเธอเป็นแม่ลูกกัน ฌอนแปลกใจมาก ก่อนที่เขาจะทันได้คิดถึงเรื่องนี้ แคทเธอรีนก็หันมาพูดกับเขา “อย่าใช้โทรศัพท์แก้ปัญหา โทรศัพท์มือถือทำให้ติดได้นะคะ คุณจะทำลายชีวิตเธอ ในเมื่อโทรศัพท์ของคุณพังไปแล้ว คุณก็ควรถือว่านี่เป็น