บทที่ 61

ในความงุนงง โดโรธีรู้สึกว่าสายตาเย็นชาจับจ้องมาที่เธอ มันเยือกเย็นและคุกคาม เธอรู้สึกได้ถึงความวิตกกังวลและหัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้น เมื่อลืมตาขึ้น เธอตกใจเมื่อเห็นตัวเองอยู่ในอ้อมแขนของ Juelz และริมฝีปากหนาของเขาขยับเข้ามาใกล้ริมฝีปากของเธอมากขึ้น... “Juelz ขอบคุณที่ส่งฉันกลับบ้าน ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้” โดโรธีรีบหันหน้าหนีและหลบเขา เธอเปิดประตูอย่างรวดเร็วและลงจากรถราวกับกระต่ายที่หวาดกลัววิ่งหนีไป หลังจากหยุดนิ่ง เธอเงยหน้าขึ้นและดวงตาของเธอสบตากับดวงตาอันงดงามของ Credence ซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตร ใบหน้าของโดโรธีค่อยๆ ซีดลง ด้วยการสะบัด Credence จุดบุหรี่ของเขา เขาแยกริมฝีปากของเขาเล็กน้อยเพื่อสูบบุหรี่แล้วหายใจออกช้าๆ ในหมอกสีขาวที่หมุนวน ลักษณะที่เย็นชาและเข้มงวดของเขาพร่ามัวไปอย่างสิ้นเชิง และไม่มีใครเห็นอารมณ์ที่แท้จริงของเขา โดโรธีรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ราวกับว่าเธอถูกจับได้ว่ากระทำความผิดในรถ เธอบีบรอยยิ้มบนใบหน้าอย่างสงบ "ดึกแล้ว มีอะไรที่คุณต้องการอีกไหม" ชายคนนี้ซึ่งไม่ได้ปรากฏตัวมาครึ่งเดือนแล้ว ไม่ได้อยู่เคียงข้างโรซาลี เขาขับรถไปหนึ่งชั่วโมงเพื่อไปยังบ้านพักหลังนี้ใ