บทที่ 97

คืนนั้นโดโรธีนอนไม่หลับ อาจเป็นเพราะเธอไม่ชินกับการนอนบนเตียงเดี่ยว ขณะที่เธออยู่ในความงุนงง เธอรู้สึกว่ามีดวงตาที่เร่าร้อนคู่หนึ่งกำลังจ้องมาที่เธอ ซึ่งเธอไม่สามารถกำจัดได้ ตอนแรก เธอคิดว่า Ivana กำลังเฝ้าดูเธอจากนอกลูกกรงเหล็ก อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้า โดโรธีรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เป็นเพราะว่าสายตานั้นจ้องมาที่เธอเป็นเวลานาน ไม่หวั่นไหวเลย หลังจากตั้งครรภ์ อารมณ์ของเธอก็แย่มาก และเธอก็เอาแต่ใจอยู่เสมอ นับตั้งแต่ที่เธอได้รับการยืนยันว่าตั้งครรภ์เมื่อสามเดือนที่แล้วในปาล์มซิตี้ อาการแพ้ท้องของเธอก็มาถึงอย่างเงียบๆ โดยเฉพาะหลังจากที่เธอถูกส่งตัวเข้าคุก เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการพักผ่อนในห้องกักกัน มันไม่ง่ายเลยที่เธอจะผล็อยหลับไปในยามราตรี แต่จู่ๆ เธอก็พบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เธอก็ค่อยๆ โกรธ และคิดว่า "ใครที่ยืนอยู่ข้างนอกนั้น คนๆ นั้นจะให้ฉันนอนหรือ ไม่?" เธออารมณ์เสียและลืมตาขึ้นทันที “นั่นใคร? คุณคืออีวาน่าเหรอ?” หลังจากนั้น ในวินาทีถัดมา เธอก็เบิกตากว้างขึ้นทันใด การหายใจของเธอหยุดลง และการเต้นของหัวใจของเธอก็ดูเหมือนจะทำเช่นเดียวกัน ดูเหมือนว่าเธอจะโดนฟ้าผ่า แช่แข็งอย