บทที่ 1068

เธอมองไปยังชายที่ผลักเธอเพื่อปกป้องลาน่า แล้วหัวใจของเธอก็รู้สึกราวกับว่ากำลังถูกบีบอย่างแรงด้วยมือที่มองไม่เห็น "แม่ครับ!" แจ็คสันวิ่งไปหาเมเดลีนด้วยความเป็นห่วงก่อนจะตามมาด้วยลิเลียน แม้จะมีอาการปวดในท้อง ทว่าลาน่าก็ยังคงยิ้มออกมาอย่างพอใจ คาเลนรีบเข้าไปหาเจเรมี่ "ลูกกำลังทำอะไรน่ะ เจเรมี่? ลูกผลักเอวลีนแบบนั้นได้ยังไง?" ดวงตาที่หรี่ลงของเจเรมี่ดูไม่แยแส เขาผลักเมเดลีนอีกครั้งอย่างเหยียดหยาม “ทำไมผมจะผลักเธอไม่ได้ เธอทำผู้หญิงของผมเลือดออกมากขนาดนี้ ผมก็แค่ผลักเบา ๆ เท่านั้น” "ผู้หญิงของแกงั้นเหรอ? ยัยแม่มดนี่ใช้แกฆ่าพ่อแม่ของเอวลีน ทำให้พวกเธอสองคนต้องแยกจากกัน! นี่แกทนอยู่กับคนแบบนี้ได้ยังไง แถมยังปล่อยให้เธอตั้งท้องลูกของแกอีก!" คาเลนไม่เข้าใจความคิดที่เปลี่ยนไปของเจเรมี่ “เจเรมี่ แกทำแบบนี้กับเอวลีนได้ยังไง?” "ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?" เจเรมี่ยิ้มกว้าง “เธอแต่งงานกับไรอันแล้ว ตอนนี้เธอเป็นมาดามโจนส์เต็มตัว เธอไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องอะไรกับผมอีก แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับผู้หญิงที่ผมจะอยู่ด้วย? นี่มันเป็นเรื่องของผม” ใครก็ตามที่ได้ยินคำพูดที่โหดร้ายของเขาก็คงจะรู้สึกเสียใจ ห