บทที่ 1349

เมเดลีนเลิกคิ้ว และรู้สึกราวกับว่าไอศกรีมในปากนั้นจืดชืดไปเสียหมด แม้ว่าสภาพจิตใจในปัจจุบันจะยังไม่ปกตินัก แต่เธอก็เข้าใจในสิ่งที่ไรอันกำลังพูด ในขณะนั้นใบหน้าที่ใจดีและอ่อนโยนของผู้อาวุโสวิทแมนปรากฏขึ้นในใจของเธออย่างชัดเจน “คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร คุณปู่ไม่ใช่คนแบบนั้น” เมเดลีนปกป้องอย่างไม่ลังเล “ผมมีหลักฐาน” ไรอันตอบโต้กลับอย่างเย็นชา เมเดลีนผงะไป และเงียบฟังในสิ่งที่ไรอันพูดต่อ “ปู่ของผมและปู่ของเจเรมี่เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาก แต่เพราะในตอนนั้นปู่ของผมท่านเชื่อใจตาแก่เจ้าเล่ห์นั่นมากเกินไป สุดท้ายท่านก็เลยต้องมาพบกับความตายที่น่าอนาถ” ไรอันยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็รู้สึกว่าเมเดลีนน่าจะไม่เข้าใจเขา ชายหนุ่มถอนหายใจแล้วหัวเราะเบา ๆ ราวกับว่ากำลังพูดอยู่กับตัวเอง “ผมคิดว่าคุณคงจะเคยรู้สึกเหมือนถูกหักหลังมาบ้างใช่ไหมล่ะ?” เขาทำเหมือนกำลังถามเมเดลีน “ตอนแรกคุณไว้ใจผมมาก แต่ผมเข้าหาคุณเพื่อล้างแค้นให้ปู่ก็เท่านั้น และผมก็เกลียดทุกคนในตระกูลวิทแมน” ไรอันหยุดพูดไปเล็กน้อย นัยน์ตาสีเข้มของเขาจ้องเขม็งไปที่เมเดลีน ก่อนประกายเหล่านั้นจะอ่อนลงอีกครั้ง “แต่หลังจากที่รู้ว่าผ