บทที่ 1373

เฟลิเป้หยุดพูดชั่วครู่ขณะที่หัวใจเขาเริ่มเต้นเร็วขึ้น “แต่อะไร?” เจเรมี่ถามต่อด้วยความสงสัย เฟลิเป้จึงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา “หมอคนนี้อยู่กับฉันมาหลายปี เคธี่เองก็คุ้นเคยและสนิทกับเขาเหมือนกัน เขาปฏิบัติต่อเคธี่เหมือนเป็นลูกสาวอีกคนมาเสมอ แล้วเคธี่ก็เคารพเขามาก” เจเรมี่นึกถึงบางอย่างทันทีเมื่อได้ยินแบบนี้ “หมอที่กำลังพูดถึงคือคนเดียวกับที่รักษาผมหรือเปล่า?” เฟลิเป้พยักหน้า “เคธี่คงจะตกลงเงื่อนไขบางอย่างกับเขา เพราะถ้าเป็นแค่คนธรรมดาทั่วไป จะไม่มีทางได้เขามาเป็นคนรักษาให้แน่” “อย่าเพิ่งคิดไปไกล รีบโทรหาหมอคนนั้นแล้วถามก่อนดีกว่า” เจเรมี่เตือน การเต้นของหัวใจเริ่มเต้นรัวอย่างผิดปกติมากขึ้นเรื่อย ๆ เฟลิเป้หยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยความรู้สึกอ่อนแรงที่มือ เขาควรจะโทรไปใช่ไหม? แล้วถ้าถูกปฏิเสธ เขาก็ต้องรู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกมีดพันเล่มเฉือนหัวใจ แต่ถ้าเขาไม่ถาม ความหวังสุดท้ายที่เขามีก็จะหลุดลอยไปเฉย ๆ เจเรมี่รู้ว่าทำไมเฟลิเป้ถึงลังเล “ให้ผมช่วยโทรให้ไหม?” “ไม่ ไม่เป็นไร” เฟลิเป้ตั้งสติแล้วปฏิเสธ เขาดูโทรศัพท์แล้วลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกดโทรออก สักพักก็มีคนรับสาย เฟลิเป้เหม่อลอยไปไกล