บทที่ 547

เมเดลีนถามด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อและค่อย ๆ มองไปที่เจเรมี่ ในความคิดของเธอตอนนั้น ผู้ชายคนนี้คือคนเธอรัก แต่เขาไม่เคยรักเธอตอบ อันที่จริงเขาเกลียดเธอด้วยซ้ำ เจเรมี่เห็นการจ้องมองของเมเดลีนที่รู้สึกกระวนกระวายใจ เขาจับมือเธอและมองเธอด้วยความรัก “ลินนี่ ไม่ต้องกลัวฉันนะ ฉันจะไม่ทำอะไรให้เธอเสียใจอีกแล้ว” เมเดลีนจ้องมองไปที่เจเรมี่อย่างว่างเปล่า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคำพูดเหล่านั้นจะออกมาจากปากของเขา เมื่อไม่นานมานี้ เขาเคยโกรธและโมโหเธอมาก่อน โดยที่เขาได้บีบคอเธอแล้วยังบอกว่าเขาต้องการล้างแค้นให้เมเรดิธ ดวงตาที่เย็นเยียบของเขาเหมือนจะแทงทะลุเข้ากระดูกของเธอด้วยดวงตาคู่นั้นที่เหมือนน้ำแข็ง แต่ตอนนี้... “เจเรมี่ นายโอเคไหม?” เมเดลีนรู้สึกกังวล เจเรมี่มองเธอด้วยความเจ็บปวดในอก “ลินนี่ ฉันผิดเอง ฉันไม่ควรเชื่อคำโกหกของเมเรดิธเลย ฉันทำผิดต่อเธอมาก ฉันไม่ควรทำร้ายหัวใจของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า” ดวงตาของเมเดลีนเป็นประกาย “เจเรมี่ นายกำลังจะบอกว่าในที่สุดนายก็เชื่อฉันแล้วงั้นเหรอ? นายเชื่อว่าฉันไม่ได้ทำร้ายเมเรดิธใช่ไหม?” เธอถามเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยความปรารถนาที่จะได้รับความเชื่อใจและความเ