บทที่ 556

เธอดูน่าทึ่งมากในชุดแต่งงานของเธอ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเป็นคนเห็นแก่ตัว ที่คิดว่าเขาต้องเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่ได้ครอบครองด้านที่สวยงามของเธอ เมเดลีนพยายามคิดว่าทำไมเธอถึงลงเอยด้วยการสวมชุดแต่งงาน แต่สุดท้ายเธอก็คิดไม่ออก เจเรมี่รู้ว่าความทรงจำและทัศนคติในตอนนี้ของเมเดลีน ได้ย้อนเวลากลับไปตอนที่เธอยังรักเขาแทบขาดใจ เขารู้สึกขอบคุณ แต่ก็เจ็บปวดในเวลาเดียวกัน เขาพาเธอไปที่เตียงและนั่งลง มือของเขาค่อย ๆ สัมผัสบนคิ้วที่งดงามของเธอ ขณะที่เขาพูด “ลินนี่ หยุดคิดเรื่องนี้เถอะ เธอจำไม่ได้ เพราะเธอสูญเสียความทรงจำ” “ฉันเนี่ยนะ? ลืมความทรงจำของฉันเองอย่างนั้นเหรอ?” ดวงตาของเมเดลีนเบิกกว้างขณะที่เธอสับสน เจเรมี่มองมาที่เธอและพยักหน้า หัวใจของเขารู้สึกถูกบีบคั้น “ลินนี่ เราแต่งงานกันเมื่อหกปีที่แล้ว แต่มีบางอย่างผิดพลาดกับความทรงจำของเธอ แล้วเธอก็ลืมหลายสิ่งหลายอย่างไป พวกเขารักษาเนื้องอกในตัวเธอแล้ว เมเรดิธและครอบครัวของหล่อนได้รับโทษที่พวกเขาควรจะได้รับไปแล้ว และถูกตัดสินโดยกฎหมาย ส่วนเรา…” เขาตะกุกตะกัก ความรู้สึกกลัวที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนทำให้เขาอยากจะถอยหนี เขาหมดความกล้าที่จะบอกคว