บทที่ 812

“ว่าไงนะ? เธอกำลังท้องอยู่งั้นเหรอ?” คาเลนมองเมเดลีนอย่างประหลาดใจในขณะที่สายตาของเธอก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นดูถูก “ว้าว คุณหนูแห่งมอนต์โกเมอรี เธอนี่ น่าเหลือเชื่อจริง ๆ ฉันละสงสัยจริง ๆ ว่าหากลูกของเธอเกิดมาฉันจะเรียกเด็กคนนั้นว่ายังไงดี” “คุณจะเรียกอะไรก็ไม่สำคัญ เพราะฉันเป็นแม่ฉันจะสอนลูกของฉันเอง มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ” เมเดลีนตอบกลับอย่างสงบ คาเลนหัวเราะเยาะเย้ย “เอวลีน เธอนี่มัน...” “กินข้าวเถอะ” เจเรมี่ตัดจบบทสนทนาด้วยน้ำเสียงเย็นชาก่อนที่จะมองเมเดลีน “อาเอวลีนตอนนี้คุณกำลังตั้งครรภ์ ดูแลสุขภาพของตัวคุณเองด้วย” เขาพูดแล้ววางซี่โครงชิ้นหนึ่งลงบนจานของเธอ “ผมจำได้ว่าคุณเคยชอบกินมัน” “ขอบคุณมากนะคะ คุณวิทแมน แต่พอดีว่าฉันไม่ชอบมันอีกแล้ว คุณควรตักให้คู่หมั้นของคุณ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของฉัน” เมเดลีนยังคงไว้ซึ่งความนิ่งเฉยต่อเขาอย่างถึงที่สุดและไม่แตะต้องอาหารที่เขาตักให้ เธอเพียงหันไปยิ้มให้เฟลิเป้ เมื่อผู้อาวุโส​วิทแมนเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า คิ้วของเขาก็ขมวดแน่นขึ้นไปอีก หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว เฟลิเป้ขอตัวออกไปคุยโทรศัพท์ที่นอกประตูในขณะที่เจเรมี่และอีเวตต์นั่งอยู่