บทที่ 3885

ฮาร์วีย์ทำสีหน้าตื้นตันใจก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ “มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ? คุณไม่มีความมั่นใจพอจะเก็บผมไว้ที่เลยเหรอ? “หรือคุณกำลังบอกว่าคุณไม่อยากแบ่งปันรายได้ของคุณกับผมเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางและจบสิ้นแล้ว?” “ไม่ใช่จะเป็นเรื่องแย่อะไรหรอกค่ะ แต่ฉันรู้ว่าคุณไม่ชอบทำให้ตัวเองเดือดร้อน" เคทีตอบในขณะมองฮาร์วีย์ “ฉันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ ที่คุณรักษาบาดแผลให้กับคุณปู่ของฉัน “ฉันไม่ควรขอความช่วยเหลืออะไรอีก “นี่คือตั๋วชั้นเฟิร์สคลาสสามใบสำหรับเที่ยวบินในวันพรุ่งนี้ตอนแปดโมงเช้า “ฉันจะเชิญคุณมาที่นี่อีกครั้งเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว ฉันจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดีเมื่อเวลานั้นมาถึง" จากนั้นเคทีก็วางซองจดหมายเอาไว้ต่อหน้าฮาร์วีย์ และมองลึกเข้าไปในดวงตาของฮาร์วีย์ก่อนจะเดินจากไป ฮาร์วีย์วางมือไว้บนซองจดหมายนั้นในขณะที่ยิ้มจาง ๆ อยู่ทางเบื้องหลังของเคที “อะไร ๆ เริ่มน่าสนใจขึ้นมาแล้ว ผมจะไปเยี่ยมผู้อาวุโสคอบบ์ในเช้าวันพรุ่งนี้ ถ้าไม่ติดขัดอะไรเสร็จจากนั้นผมก็จะกลับเลย...” ฮาร์วีย์หันหลังกลับแล้วเดินออกมาจากโรงพยาบาลแห่งนั้น *** ในตอนเที่ยงของวันรุ่งขึ้นที่วิลล่าของตระกูลคอบบ์ เคทีย