บทที่ 3918

ดวงตาของรูสเตอร์กระตุกเมื่อเห็นภาพนั้น เขาอยากจะก้าวไปข้างหน้าแต่ตระหนักว่าร่างกายของเขาสั่นเทาอยู่ตลอดเวลา รูสเตอร์แทบจะไม่สามารถบีบเค้นความกล้าเฮือกสุดท้ายออกมาได้เมื่อเขาจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ “แกเป็นใครกันไอ้เด็กน้อย?” เขาถามด้วยสายตาเย็นชา เขาได้รับการฝึกฝนอยู่ในสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้มาหลายปีแล้ว ตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมาเขายังได้ต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญมามากมายหลายคนด้วย เขาเคยต่อสู้กับเหล่าอันธพาลมากมายในสามเหลี่ยมทองคำมาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนที่จัดการได้ยากอย่างฮาร์วีย์ ผัวะ! ฮาร์วีย์เหวี่ยงเท้าไปข้างหน้าโดยไม่ยอมเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว รูสเตอร์ใช้มือสกัดกั้นเอาไว้โดยสัญชาตญาณแต่กลับถูกหักครึ่งทันที เขาถูกเตะลอยละลิ่วไปชนเสาหินอ่อนก่อนจะไถลลงมาอย่างช้า ๆ มีเลือดไหลออกมาจากรูเปิดทุกช่องทาง เขารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก เขาอยากจะพูดอะไรออกมาแต่สุดท้ายก็ไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียว 'เขาบ้าไปแล้ว!' ความแข็งแกร่งของฮาร์วีย์น่ากลัวมาก ฝูงชนต่างก็ไม่กล้าสบตาเขา นี่เป็นตัวอย่างที่ดี ของคำว่า อยู่ยงคงกระพัน อย่างแท้จริง ออร่าของฮาร์วีย์ทำให้สถา