บทที่ 1415

บอดี้การ์ดหลายคนซึ่งติดตามเย่เหวินหมิงเดินเข้ามา แม้ว่าเย่เหวินหมิงจะมีคนมากกว่าแต่ชายสองคนที่เฝ้าหน้าห้องโจวเชียนหยุนกลับไม่ขยับตัวเลย อย่างไรก็ดี พวกเขาได้รับคำสั่งเด็ดขาดมาว่าไม่ให้คนบางคนมายุ่งวุ่นวายกับโจวเชียนหยุนและเย่เหวินหมิงก็เป็นหนึ่งใน ‘บางคน’ ที่ว่า “เราขอโทษที่ต้องทำแบบนี้นะคีบ!” ชายสองคนนั้นพูด ทั้งสองฝ่ายกำลังจะตะลุมบอนต่อยตีกัน ในตอนนั้นเองที่ประตูห้องก็เปิดออกและเป็นโจวเชียนหยุนที่เดินออกมา เมื่อชายสองคนซึ่งคอยเฝ้าหน้าห้องเห็นโจวเชียนหยุน พวกเขาก็รีบพูดว่า “คุณโจว ไม่ต้องห่วง ถ้าคุณไม่ต้องการพบคุณเย่ วันนี้ไม่ว่ายังไงเราก็จะไม่ยอมให้เขาบุกเข้าไป” เพราะพวกเขาถูกเลือกให้มาคอยเฝ้าระวังที่นี่ดังนั้นพวกเขาจึงต้องทำให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องต้องออกไป โจวเชียนหยุนมองมาและหยุดสายตาที่เย่เหวินหมิง เย่เหวินหมิงดูต่างไปจากครั้งสุดท้ายที่เธอเห็น แม้ว่าจะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่ไร้ที่ติ แต่สันกรามของเขามีตอหนวดและผมก็ดูยุ่งเหยิง ใบหน้าของเขาซีดเซียว และแม้แต่ดวงตาก็ดูเหมือนจะเป็นสีแดง นี่ห่างไกลจากรูปลักษณ์เคร่งขรึมของเขาตามปกติไปมาก เย่เหวินหมิงดูเหมือนมีความปรารถนาต่อผู้หญิง