บทที่ 1025

เกรย์สันเปิดน้ำและสาดน้ำเย็นใส่หน้าตัวเอง เขามองกระจกพยายามจะปั้นหน้าให้ดีเพื่อกลบซ่อนความรุนแรงและโทสะที่แสดงออกบนใบหน้า จากนั้นเขาก็ฝืนยิ้มให้กับกระจก แต่รอยยิ้มนั้นกลับดูน่าเกลียดยิ่งกว่าหน้าตอนร้องไห้เสียอีก สุดท้าย เขาก็ล้มเลิกความตั้งใจที่จะฝืนปั้นหน้าขณะที่น้ำตาเขาก็ไหลออกมาเป็นสาย เมื่อสามปีก่อน ฉากที่เจย์เผชิญหน้ากับอันตรายเพียงลำพังเพื่อช่วยพวกเขาไว้ฉายซ้ำในหัวเหมือนกับภาพยนตร์ เจย์คือทุกอย่างของพวกเขา เพราะเขาเสียสละตัวเองเพื่อช่วยทุกคน เกรย์สันเกือบร้องไห้โฮออกมา เขาเชิดหน้าขึ้น ดึงทิชชูที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาและเช็ดน้ำตาที่เอ่อคลออย่างแรงก่อนที่จะขยำทิชชูที่เปียกโชกด้วยน้ำตาเป็นก้อนแล้วโยนทิ้งลงถังขยะ เกรย์สันเกือบล้มเมื่อเขาเห็นซองถุงยางถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ นายท่านอาเรสกับผู้หญิงคนนั้น… ถ้ามิสเซเวียร์รู้เข้า จะเสียใจสักแค่ไหนกันนะ? โทสะของเกรย์สันมลายหายไปเพราะความช็อกของเขา เมื่อตั้งสติได้เขาก็ออกมาจากห้องน้ำ ตาแดงก่ำของเขาทำให้เจย์สงสัย “ผมคิดว่าคุณตกส้วมไปซะแล้ว” เจย์เยาะ เกรย์สันฝืนยิ้ม มาริลินยกจานผักสีเขียวหลายจานออกมาจากครัว เมื่อเกรย์สันเห็นพริกสีแดงนิด