บทที่ 1111

”ชื่อล่ะ?” เจย์ถามขึ้นมาทันใด จีนยิ้มและพูดว่า “ฮี่ฮี่ พี่ชาย พี่พยายามหลอกให้ฉันบอกชื่อพี่เหรอ? ไม่มีทาง ถ้าฉันบอกชื่อพี่ไป พี่ก็จะไปค้นได้อีกหลายเรื่องเลย ใช่ไหมล่ะ?” เจย์ตอบ “ฉันไม่ได้ถามชื่อของฉัน ฉันถามชื่อนายต่างหาก” จีนตอบทันที “จีน อาเรส” เมื่อบอกชื่อตัวเองออกไป เขาก็รู้ว่าตัวเองทำพลาดมหันต์ จีนรีบยกมือปิดปากและมองเจย์อย่างสะพรึงกลัว ใบหน้าทรงเสน่ห์ของเจย์หลุดยิ้ม “นายชื่อจีน อาเรส” เขาทวนชื่ออย่างสบาย ๆ แต่ว่าในใจของเขากำลังปั่นป่วนมาก “ฉันก็นามสกุลอาเรสเหมือนกันใช่ไหม?” จีนส่ายหน้า แต่แววตาของเขาปกปิดคำโกหกไม่ได้ เจย์ค่อย ๆ ชี้นำ “พวกเขาเรียกฉันว่าเจย์บี้ใช่ไหม?” ดวงตาตื่นตระหนกของจีนแทบจะถลนหลุดจากเบ้าแล้ว “เรารุ่นเดียวกัน เพราะงั้นชื่อฉันก็คือ เจย์ อาเรสใช่ไหม?” จีนส่ายหน้าอย่างแรง ดวงตาเจย์ฉายแววฉงน “ฉันคือเจย์ อาเรส ผู้ก่อตั้งแกรนด์ เอเซียใช่ไหม?” จีนกลืนน้ำลายจนลูกกระเดือกแสนเซ็กซี่ขยับเล็กน้อย เขายังคงส่ายหน้าไม่หยุด เจย์จ้องจีนด้วยดวงตาสีดำสนิทและเย็นชา ก่อนกระชากมือจีนที่ปิดปากตัวเองอยู่อย่างแรง “บอกมาว่าเมื่อสามปีก่อนเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงเกิดอุบัติเ