บทที่ 1240

”ฉันไม่ควรบังคับเธอเลย แองเจลีน ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานเดี๋ยวนี้ เราจะจัดงานแต่งกันเมื่อเราหาร็อบบี้น้อยเจอ” “ฉันขอโทษที่ทำให้คุณผิดหวัง” แองเจลีนพูดไปร้องไห้ไป เจย์มองแองเจลีนที่อยู่ในชุดแต่งงาน ผิวของเธอขาวราวหิมะ คิ้วโก่งได้รูป และดวงตาอ่อนโยนมีเสน่ห์ของเธอ ความงามของเธอทำให้หัวใจเขาสั่นไหว “ฉันก็ไม่ได้ผิดหวังไปทั้งหมดหรอก เธอดูสวยมากวันนี้แองเจลีน” เขาเอามือประคองหน้าเธอ จูบเธอด้วยน้ำตาที่เอ่อคลอ “เธอทำให้ฉันคลั่งรักจะตายอยู่แล้วนะ” แองเจลีนพูดสะอื้น “พาฉันออกไปทีค่ะ เจย์บี้” “ได้” สุดท้ายแล้วก็มีแค่โจเซฟินและเซย์นที่ร่วมในงานแต่งงานยิ่งใหญ่นี้ เซ็ตตี้น้อยและเจนสันกัดฟันทนและทำหน้าที่เด็กหญิงถือดอกไม้และเด็กชายถือแหวนให้จบสิ้น ทั้งสองคนต่างก็ดึงดูดความสนใจของผู้คน แขกพากันชี้มาที่เจนสัน “เด็กคนนั้นหน้าตาดีมาก ใครจะรู้ว่าจะมีสาวมาตกหลุมรักเขามากสักแค่ไหนนะหากว่าเขาโตขึ้น?” สีหน้าของเจนสันว่างเปล่าตลอดทั้งงาน เซ็ตตี้น้อยกระซิบเตือนเขา “ยิ้มหน่อยพี่ชาย เรามาเพื่อร่วมงานแต่งงานนะ ไม่ใช่งานศพ” เจนสันฉีกยิ้มชั่วร้ายให้เซ็ตตี้น้อย ซึ่งเธอยักไหล่และบอกว่า “ช่างมันเถอะ ฉันว่าพี่ไ