บทที่ 194

จากนั้นเมื่อได้ยินทฤษฎีการถ่ายทอดวิญญาณของเกรย์สัน หัวใจของเขาก็ไม่สามารถเก็บความหวังและความปีติยินดีที่แผ่ออกมาจากการเป็นอยู่ของเขาในขณะนี้ได้ ‘เป็นอย่างนั้นได้จริง ๆ เหรอ?’ ‘เธอกลับมาจริง ๆ เหรอ แองเจลีน?’ ทันทีที่เกรย์สันจอดรถโรลส์ รอยซ์ ที่ลานจอดรถทางเข้าของคฤหาสน์ เจย์ก็ผลักประตูให้เปิดออกอย่างรีบร้อนโดยไม่แม้แต่จะพูดอำลาเกรย์สันและเดินตรงดิ่งไปที่ทางเข้าของคฤหาสน์ เกรย์สันมองไปที่ท่านอาเรสที่ค่อนข้างผิดปกติและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรท่านอาเรสจะสูญเสียการควบคุมตราบเท่าที่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับแองเจลีน เกรย์สันเคยชินกับมันแล้ว เจย์ผลักประตูเข้ามา ในบ้านกว้างขวางเงียบสงบ เจย์ปิดประตูข้างหลังเขา เอนหลังพิงประตูกันขโมย แล้วหายใจแรง ๆ เมื่อคลายอารมณ์ที่พลุ่งพล่านแล้ว ในที่สุดเขาก็ลุกขึ้นเดินไปชั้นสอง เจย์ยืนอยู่ที่มุมบันได แล้วทอดสายตาไปที่ห้องของโรสอย่าง ช้า ๆ และเคร่งขรึม เขาเดินขึ้นไปกับขาที่เรียวยาว เขาเดินเข้าไปในห้องของโรส ทีละก้าว เขายืนอยู่ที่ประตู ยกมือขึ้นเบา ๆ แล้วเคาะประตู โรสเปิดประตู เธออ้าปากค้างตกใจเมื่อเห็นเจย์ ชายคนนี้ไม่ควรอยู่ในโรงพยาบาล