บทที่ 419

ในระหว่างมื้อค่ำ เจย์ได้ตักอาหารใส่จานเธอไม่หยุด โรสเห็นอาหารกองเท่าภูเขาอยู่ในจานของเธอและร้องว่า “ท่านอาเรส นายกำลังจะรักฉันแทบตายจริง ๆ” เมื่อได้ยินเธอบอกเช่นนั้น ใบหน้าของเขาก็มืดลง “เธอไปเอาปากที่ช่างพูดแบบนี้มาจากที่ไหนในโลกใบนี้กันฮะ?” ในอดีตคำพูดของเธอหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้ง แค่เพียงประโยคเดียวอาจทำให้เขานอนไม่หลับติดต่อกันหลายคืน แต่ตอนนี้ ทุกคำพูดที่ออกมาจากปากของเธอคือน้ำกรด เผาไหม้เขาจากข้างในออกมา ถ้าเพียงเขารู้ว่าเธอได้สิ่งนั้นมาจากใคร เขาจะหั่นเธอเป็นชิ้น ๆ จู่ ๆ เขาก็วางช้อนส้อมลง ความหิวของเขาหมดไป เขาลุกขึ้นออกไปที่สวนด้านนอกเพื่อเดินไปผ่อนคลาย โรสเดินตามออกไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สบายใจ เธอดูไม่มีประโยชน์อะไรจากตอนนี้เพราะเธอเป็นคนทำให้เขาขุ่นเคือง เมื่อเธอก้าวออกไป จู่ ๆ เธอก็ถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มสตรีผู้สูงศักดิ์และชนชั้นสูง พวกเธอต่างชื่นชมเธอและอิจฉาริษยาตาร้อนเธอในเวลาเดียวกัน “คุณลอยล์ ตอนนี้คุณคือนายหญิงอาเรสแล้ว โปรดดูแลเราตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปด้วย” “ท่านอาเรสห่วงใยคุณมาก คุณโชคดีมากจริง ๆ ” โรสฝืนยิ้มออกมา การแต่งงานของเธอกับเจย์ได้ใช้เวลาเพียงวันเดีย