บทที่ 43

เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำให้แม่ของเขาร้องไห้ แต่เขาตกลงกับร็อบบี้น้อยแล้วว่าจะทำให้คุณแม่ยอมรับการทำงานที่แกรนด์เอเซีย เจนสันไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรดี เขาจึงพยายามใบ้นิด ๆ ผ่านการวาด พยายามสื่อว่าเขาต้องการแม่มากแค่ไหน เขาหวังว่าแม่จะเข้าใจข้อความที่เขาต้องการสื่อผ่านภาพวาดและตกลงรับการรับสมัครของแกรนด์เอเซีย ในตอนนั้น เจย์พยายามโทรหาเธอ โรสมองไปที่เบอร์ที่ไม่คุ้นบนจอมือถือของเธอและเมินมัน "คุณแม่ โทรศัพท์เข้า!" เจนสันแหกปาก แล้วส่งมือถือให้แม่ของเขา เบอร์ที่ไม่ระบุชื่อนี้เจนสันคุ้นเคยเป็นอย่างดี เขารู้อยู่แล้วว่าใครเป็นผู้โทรเข้ามา มันคือสายจากคุณพ่อของเขา เจนสันช่วยนำมือถือให้โรสและส่งมันเธอ เมื่อไม่อยากทำให้ลูกชายของเธอผิดหวัง เธอหยิบมือถือขึ้นมาแล้วรับสาย "โรส..." เมื่อเสียงเย็นยะเยือกของเจย์ผ่านเข้ามาในสาย โรสก็สะดุ้งเล็กน้อย "เธอสนใจจะทำงานในแกรนด์เอเซียรึเปล่า?" เสียงของเจย์นั้นราบเรียบ "ทำงานในแกรนด์เอเซีย?" โรสประหลาดใจ ถ้าเธอรับข้อเสนอนี้ในฐานะแองเจลีน มันจะไม่น่าแปลกใจเลย ทว่า ตอนนี้เธอคือโรส! ในหัวของเจย์ เธอคือภรรยาป่าเถื่อนที่ไร้การศึกษา! "ท่านอาเรส คุณทำแบบนี้ทำไม?"