บทที่ 468

เซย์นตอบอย่างโกรธเคือง “ไม่มี” เจย์ขี้เกียจเกินกว่าจะก่อปัญหากับเซย์นและสั่งเกรย์สันโดยตรงว่า “เกรย์สัน ไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดในตอนนี้ให้หน่อย ฉันอยากรู้ว่าใครเป็นคนนำเค้กมัทฉะนี้มา” “ได้ครับ” เกรย์สันหันหลังและเดินออกไป เซย์นยังคงจ้องไปที่เจย์ด้วยความโกรธ เจย์พูดเบา ๆ “แองเจลีนเสียชีวิตไม่ใช่เพราะอุบัติเหตุ แต่มีคนฆ่าเธอโดยเจตนา” เซย์นได้ยินแล้วไม่พอใจ “มีใครอีกล่ะที่ไม่ใช่คุณ?” “ดูเหมือนว่าแองเจลีนจะได้รู้ความลับที่เธอไม่ควรรับรู้ เลยมีคนต้องการจะฆ่าเธอ” “คน ๆ หนึ่งที่แกล้งทำเป็นฉัน ทำให้แองเจลีนเข้าใจผิดคิดว่าฉันจะฆ่าเธอ” เขาชะงักไปครู่หนึ่ง ขากนั้นพูดด้วยความงุนงง “เป็นเวลานานแล้วที่เธอไม่กล้าเปิดใจยอมรับฉัน ถึงกระทั่งปกป้องตัวเธอเองจากทุกวิถีทาง ซึ่งตอนนี้มันทำให้ฉันไม่สามารถปกป้องเธอได้…” ในขณะที่มองไปที่เซย์น เขาพูดต่อ “ถ้าคุณรู้ข้อมูลลึกลับบางอย่าง คุณต้องบอกความจริงกับผม มันสำคัญมากสำหรับฉผมที่จะหาฆาตกรได้” “ประตูเห็ด?” เซย์นลุกขึ้นยืนขึ้นมาจากพื้น เจย์มองเขาอย่างสงสัย “นายก็รู้เหมือนกันเหรอ?” เซย์นพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม “ผมไม่รู้หรอก แต่น้องสาวของผมเคยพูดคำสามคำนี้